gesmunds
Our company got a dream project for next year, we considered it an early Christmas gift to us! In return, we have to give our best to meet all the deadlines before the year ends. Photo shoots here and there, meetings, creative brainstorming,,,everybody's just so busy. Somehow I feel so useless. Its tiring to just give moral support to your colleagues.

These are the times that I realize how much i hate my job.
God, how I wish I'm part of creative team.
I'm an accountant, Im okay with that but i cant tell if I'm happy even if I'm earning quite good.

Its just now that I get to ask myself why did I chose to be just safe. Why I wasn't brave enough to take a more creative course or something that was close to my heart?

Hayyy,, I have nobody to talk to right now, they're just too busy while enjoying the challenge this new project offers. I'm quite anxious coz I'm not with them right now. I felt unseen. Though I know for myself how significant my position holds. Ugh. I'm kinda getting bored, and I hate to consider it.

Hope Christmas Party na!

Currently Playing: The Time (Dirty Bit) by Black Eyed Peas, Fuck You by Lily Allen


gesmunds
Christmas time has a power to break my heart, so much that it can make me breakdown and cry. I can still clearly remember how my late Mom loved the season along with the music, colors and traditions attached to it. During Christmas time we would decorate our house. She often tell us how good it is to feel the Christmas spirit. Every night we would stare out the window, watch the colored lights and listen to its tune.
She was asking us to pray to God to give her more life - more Christmas. Then we would force ourselves to give a smile but we cry in our beds when she's asleep. That's all I remember in those Christmases for over 6 years of her battle against a disease.

After she died I have observed Christmas time with such a melancholy mood. In spite the painful reason, I don't make it an obligation to explain myself. That I am grateful for those who understand.

Until last year, when my sister and her family moved in our place, I decided to kick out that syndrome. The cheers and laughters of my nieces and nephews relived the essence of the Holiday Season. Its not easy to join the exuberance though. But gradually I was able to welcome Christmas again in my system, just except listening to Christmas songs.

"Have yourself a merry little Christmas,
Make the Yule-tide gay,
From now on,
our troubles will be miles away.."

CHANGE IS GOOD, I believe that.
And I wanna give myself a chance I think I deserve.
Life is a series of joys and struggles. Its good once in awhile to stop, contemplate and just be grateful for all the blessings that we're able to received through out the year.
I wanna thank God for the gift of life, gift of friends, gift of wisdom and most especially - gift of love.

Let me share to you a fave song that motivates me in the fast approaching Holidays.



Advance Happy Holidays Everyone! :)

Currently Playing: Have Yourself A Merry Little Christmas by Jackson 5,
New Year's Anthem and All I Want For Christmas by Mariah Carey
gesmunds
"Ida Scott Taylor once wrote: Do not look back and grieve over the past, for it is gone; and do not be troubled about the future, for it has not yet come. Live in the present, and make it so beautiful that it will be worth remembering." - Lucas Scott, One Tree Hill

I'll be okay soon! :)
Currrently Playing: Middle of Nowhere by Hot Hot Heat
gesmunds

"these past few days, mdami akong na-realize about sa family ntin... KANLUNGAN...
tau kc masaya, magulo kpg mgkksama.... tamang kwentuhan.. ung walang bahid ng yabangan... o kng meron man eh, noone is taking it against the other.. kumbaga simpleng yabang... hndi nkakainis.... hndi nkakabad-trip...

tau ung nagdadamayan when it seems the whole world is upon our shoulders... kahit saang lupalop ka man ng mundo nandon...

pg merong di nagkakaintindihan... pinaparating sa isa,,, not because pra pag-usapan lng, but because, gusto nting maayos ung gap or misunderstanding na meron..

msarap sa pakiramdam kpg ganung klase ng tao ung nkpalibot sau.., at ngyon ko lng tlga narealize kng bakit ganito kalapit sa puso ko ang kanlungan.... these are the reasons why i treasure all of u above anything in this world... (aside from my family, of course.. bru, seems familiar ba??)

love ko kaung lahat... though i may not be able keep in touch to ALL of you... pero malapit kau sa puso ko... you had me at my worst... and you will still have me at my best....

and i am referring to all of you na nakakabasa nito...." from my very dear friend, Donna


Mahal ko ang pamilya ko sa Kanlungan. Mga kaibigan ko sila since college, kasama ko sila nung unti unti kong nakikilala ang sarili ko at nang magsimula akong mabuhay ng may kahulugan. Malaki ang naging bahagi nila sa kung sino ako ngayon.

Sa maraming taon ng pagkakibigan, marami rin ang nabago. Maraming beses naming napag-usapan na sana hindi na tumakbo ang panahon at manatili kaming mga magkakasama at magkakaibigan. Pero gaya ng maraming bagay, natangay kami ng ikot ng mundo. May nangibang bansa, nangibang lugar, may nag-asawa na, at maraming nagpursue ng iba pa nilang mga pangarap. Pangako namin, walang limutan, na mananatili kaming magkakaibigan kahit magkakalayo.

Alang-alang sa barkada, ititigil ko na ang pag-eemote kong to.
Kahit alang kong sobrang didikdikin ang puso ko araw na un.
Sa lahat ng reunion, ito ang pinakakaasam-asam ko na hindi ko mapuntahan.

Pero alam kong hindi lang to tungkol sakin, tungkol to sa aming labing-lima na magkikita kita matapos ang mahabang panahon, lalo na sa iba na galing pa ng ibang bansa.
Pangako, alang-alang sa tropa, kalilimutan ko ang sarili ko kahit isang araw lang.
Alang-alang sa pinagsamahan, kakayanin ko., kung tutuusin wala rin naman silang alam at wala silang kasalanan.

Kaya pangako, sa December, okay na ko.

Currently Playing: Cinderella by Stage Crew and Kanlungan by Noel Cabangon
gesmunds

Pinangako ko sa sarili ko na hindi na ko magsusulat ng kahit ano tungkol sayo.. na hindi na kita aalalahanin pa.. na wala na kong babalikan na matamis na nakaraan kasama ka...


“kaninang umaga nagising akong may bakas ng ngiti sa mukha. Kasama kita sa aking panaginip, sasabihin ko dapat sayo..” -Pupil


Dati rati lagi kitang napapanaginipan kasi malamang, lagi kang laman ng isip ko. Pero mula mga humigit kumulang isang taon mula nang umalis ka,, sobrang dalang na ng mga panaginip ko tungkol sayo,, hanggang sa tuluyan nang mawala.

Hanggang nung isang gabi,, muli kang nagpakita sa panaginip ko.

Siguro kasi kahit pigilan ko ang sarili ko, kahit ibaling ko sa ibang bagay ang aking isip,, hindi ko maitatanggi na lagi pa rin kitang naaalala.


Ilang taon rin ang nagdaan,, salamat sa mga minsanang pagch-chat, medyo nau-update rin natin ang isa’t isa. Masaya ako sa mga minsan na un, kahit papano nabubuo ang pag-asa ko. Hindi ko alam kung kelan at paano unti unting nawala ang communication natin. Maraming panahon na busy ka at minsan ako naman.


Alam kong hindi ka agad naging mapalad sa pangingibang bansa. Marami kang sakripisyo at pait na dinaanan, nakukuwento mo yun sakin dati, naalala mo pa ba? Nakakalungkot noon kasi wala akong kayang ibigay sayo kundi moral support na alam kong hindi sapat. Pero masaya ko pag sinasabi mong, salamat sa oras ko.


Sa ilang taong paghihirap at paghihintay, unti-unti mong naabot ang mga pangarap mo. Ngunit kasabay nito ang marami ring mga pagbabago. Pagbabagong naging sanhi ng paghihiwalay ng mga landas natin na malabo nang magkasalubong sa hinaharap.


“Sana pag alis ko,, ituloy mo rin ang mga pangarap mo..”


Nagpursige rin naman ako dito sa Pilipinas. Sa awa ng Diyos okay na ang trabaho ko ngayon di kumpara dati na wala akong ginawa kundi ang magreklamo sayo.

Hindi lang ako, pati ang iba pa nating barkada, isa-isa na ring nakakuha ng diskarte para makaangat sa buhay.


Matapos ang lahat ng paghihintay at pagtitiis dahil sa kawalan ng presensiya mo,, sa wakas uuwi ka na. Sobra kitang namiss! Kumusta kana kaya? Ganun pa rin kaya ugali mo, o baka suplado kana ngayon? Anu na kayang itsura mo? Pansin ko sa picture mo sa fb,, tumaba ka,, hehehe, bagay naman. Sabi mo sakin magpataba ako, well,, eto, nagpataba na ko ng bilbil at pisngi,, kaya ngayon hirap naman akong magdiet.

Wala na kong masyadong hinaing sa buhay,, hindi na ko galit sa mundo masyado, in short,, retired na ko sa pagiging emo. Ung problema ko sa tatay ko, hindi na mawawala un,, natutunan ko nang tanggapin na ganun siya talaga. Un ung pilit mong pinapaintindi sakin dati.

Nung umalis ka, naging guide sa kin ung mga advices mo, lagi kong naaalala ung mga pinag-usapan natin.


Marami pa kong gustong ikwento sayo. Marami akong gustong sabihin… Sana makapagkwentuhan naman tayo.. Un nga lang marami kang kailangang gawin at bisitahin sa pag-uwi mo. Alam ko ring magiging abala ka dahil sa kanya.

=0=


Hindi ko naman masasabing hindi totoo ang naramdaman ko sayo.

Halos nandun na tayo, pero pagkakataon ang nagpasya. Kailangan mong mangibang bansa para hanapin ang sarili mo at tuparin ang mga pangarap mo.

Mula noon inasahan ko na na mangyayari ito. Pinilit kong kalimutan kana lang kesa umasa pa na may patutunguhan pa ang sitwasyong ito kung saan wala akong panghahawakan.

Mahirap din ang tanggapin sa sarili ko na hindi na matutupad ang pangarap ko na maging tayo.

Masyado nang malayo at malabo.

Dati sabi ko, pagbalik mo, hindi na ko duwag. Pero ngayon, wala na kong dahilan pa para maging matapang pa para sayo.


:)

Sana nalang makapagpasalamat nalang ako sa ginawa mo para sa kin.

Salamat sa pag-encourage mo na iayos ko ang buhay ko. Salamat kasi nalaman ko ang halaga ko dahil sayo. Alam kong para sayo wala un, pero mahalaga un para sa kin.

Salamat dahil natuto akong magmahal sa sarili ko, in the same way na natuto din akong magpakita ng pagmamahal ko para sa iba.

=0=


Sana sa pag-uwi mong ito, magkaroon na ng tuldok ang mga tanong sakin. Sana maging malinaw na ang lahat at matahimik na ako. Sana makapagsimula na rin ako muli.



Sana sa susunod na tatlong taon, mas mabuti na tayong tao.

Salamat. Kita-kita sa dulo!


Currently Playing: Ang Katulad Mong Walang Katulad by Orange & Lemons, Bright Lights by Matchbox 20, Dyad by Dong Abay, The Man Who Can’t Be Moved by The Script, Doesn’t Mean Anything by Alicia Keys


“Sa puso at damdamin hindi ka maglalaho

Lagi kang iisipin kahit nasa malayo

Wag sanang kalimutan kapag ako’y wala na

Na nagkasama minsan sa hirap at ginhawa.


Ako ay nangangarap na lagi kang makita

Alam ko na mahirap mag-antay ng pag-asa

Makinig ka sana sa sasabihin ko

Ikaw ang ala-ala na maganda ang mundo.” -Dyad



Guess it’s worth cheating. I still love you.

gesmunds
"Hindi porke tawa nang tawa, masaya!"
Makukuha ko na bukas ung inaasam asam ko na Ipod Touch 4th gen.
Ilang gabi ko rin siyang sunod-sunod na napapanaginipan. Ibang klase ang excitement.
And now, I dont know.. I should be happy, right?

Ampucha,, ang labo ko!
Parang di na ko masaya. Parang naubos ang saya ko sa paghihintay. Parang ang tagal tagal kasi.
Well, ewan ko nalang kung dumating na talaga siya, at nasa mga kamay ko na..

Maliban sa usapin ng Ipod,, for some reasons,, nalulungkot ako.
Isang malaking factor kung bakit hindi na rin ako natutuwa sa mangyayare bukas.
Kaya nga bang maibsan ng materyal na bagay ang lungkot sa aking kalooban??
Sana kayanin.


*Susunduin ko na bukas ang aking new baby... First time to,, sana maging maayos ang lahat ng transaksyon. Wish me luck!

Currently Playing: Doesn't Mean Anything by Alicia Keys
gesmunds
December is a big month for me!
Tatlong close friends ko ang ikakasal, dalawa dun ang aabayan ko.
Nagpromise ako sa sarili ko na magdi-diet na ko, para magkasya ako sa mga gown.
Pero bakit kung kelan inaayos ko ang diet ko, saka naman sobrang magparamdam ang mga temptations.
This month, my preparations for big events start. Yet I'm making a lot of violations to my own rules: cutting the carbs, lessen fat intakes, exercise. Naiisip ko, "ngayon lang naman e!" saka "ngayon lang naman ulet!" Oh my god,, I can't help but EAT!

Big Mac! Twister Fries! Muffins, muffins, muffins! Porksilogs! Ham and Cheese Croissants! Mashed Potato! Buttered Bacon & Potatoes! Sausages! All Meat Pizza! Double Cheeseburger Deluxe! Longsilogs! Gogo Sandwiches!

Sorry, di ko na nakuhang kuhanan ang mga foodtrips,, tuwing maalala ko, e naubos ko na pala. Haayyy, pano na to?
I only have a month,, ugh!



Why is cheating indeed so pleasurably and fabulously tasty??



Currently Playing: 2012 by Jay Sean
gesmunds
"Let the sun shine Let the rivers run away Coz it's a beautiful day now To play now As I close my eyes and pray Lord have mercy on me 'Coz I'm feeling kinda lonely..."

Summer noon, inaawit niya ang kantang ito,, medyo halo-halo na ung lyrics sa dulo, hindi ko na maintindihan. Ang alam ko lang ang cool ng kanta. Paulit-ulit siya, LSS niya raw. Tinanong ko ung title nung song, nagulat siya. "Hindi mo alam tong kantang to? kay Francis M. to!" Sabi ko, "Ha? Di nga, bakit di ko alam?" "Oldskul na to, himala di mo alam.." sagot niya.
Meron akong ilang album ni Sir Francis, pero hindi ko alam kung bakit hindi ko nakilala ang kantang ito.. ayun na nga, ung nakakuha ako ng file, naging peborit ko narin at nagrarakenrol kami tuwing naalala namin ang kanta.

For almost 2 years now, room mate ko si Joy. Naikwento ko na rin siya ng mga ilang beses gaya rito at dito Madami na rin kaming napagsamahan. Alam na namin ang kwento ng buhay ng isat isa. Marami nang naging palitan ng mga libro at hiraman ng mga accessories. Ipinakilala niya sa kin ang mga barkada niya na ngayon e barkada ko na rin. May mga panahong nagkakatarayan, nagkakamalditahan, pero natututo naman kaming maging mature sa mga oras na kailangang pag-usapan ang mga mali. Mas nakilala ko ang sarili ko dahil sa kanya, dami kasi naming mga pagkakaiba sa point of views pero as time goes on nag-mimeet na rin. Nawitness ko rin ang progress ng relationship niya with her boyfie,, proud naman ako for them kung nasan na sila ngayon.
Kami rin ang naging refuge ng isa't isa tuwing may panget na mga araw. Di ko maipagkakaila, nung makilala ko siya at ung mga kaibigan niya, dun ako talagang sumagad sa kalokohan. Pamurningan drinking sessions for straight nights - the best! Kahit lasing, nasanay na kong bumangon ng maaga at pumasok. I know its bad pero I cant help it.
Pero dahil sa maraming headaches gawa ng hang over, natutunan ko na rin ang salitang 'No Thanks!' Masasabi ko rin naman na naka-quota na ko pagdating sa alak so kaya ko na ngayong tumanggi sa pag-gimik. Sabi nga ng ate ko, bad influence sakin si Joy, na dapat humanap na ko ng ibang room mate, pero for so many reasons,, ayaw ko. Iba kasi ung may kasama ka sa mga up and down moments mo.

Di ako nagsasawang makinig at magpayo sa kanya tuwing may major fights sila ng boyfie niya. Siya naman hindi rin nagsasawang makinig sa mga kwento ko sa love life ko.
Habambuhay kong advice sa kanya: "Hiwalay kung hiwalay! Magkaroon ka naman ng respeto sa sarili mo, hindi ung puro siya nalang!"
Habambuhay niyang advice sakin: "Maybe it's time to move on, marami pang iba dyan, itry mo uli! Ihahanap kita!"
Hahaha! wala rin nasusunod sa mga advice na un.. Isa lang ang rason,, pareho lang kaming nagmamahal at handang gawin ang lahat para dito. Suportahan nalang ng desisyon ang drama namin.
***

Biglaan siyang nakagawa ng desisyon.
Kung tutuusin wala namang magagawa. Andyan na e.
Matagal na rin niya pangarap yon kaya masaya rin siya.
Finally!
Masaya ako para sa kanya.
Un nga lang, kailangan niyang umalis.
Major major changes na naman ang drama ko.
Its either umalis ako ng bahay (dahil dodoble ang expenses ko kapag umalis siya) or may pumalit sa kanya.
Mukhang malabo ung huli.. pero sige na.. eto, baka-sakali na!
***

Guess I'm okay.. di naman ako masyadong ma-emote ngayon.
Medyo nasanay narin sa pagdating at pag-alis ng mga tao sa paligid ko.
This chapter is about to end.. bagong adventure ulit!
Actually I cant wait!
Im grateful, indeed!

Friends Forever?? Friends Forever!
I'll surely miss you girl.. (sob)


"Let the wind blow Let the wind touch my face I wanna take a little break now Shake now his is what i have to say I feel so fine So fine that it blows my mind..."

Currently Playing: Girl Be Mine by Francis M.
gesmunds
"It's not that I'm anti-social, it's just that I don't like you BIG time!"

I heard this line as an entry to Top 10 Jealous/Envy Quotes from Chico and Delamar in the Morning Rush this morning.

What a perfect timing, this is exactly my stand to a person that I recently knew.
Just as I am aware, I don't envy her or jealous at her, hello??? I just knew her.
But there's something on her that I just simply don't like.
I badly wanted to post this to my FB, Twitter and YM Status,, but I can't coz my friends know about this girl, and I dont want to make a trending posts about her., Im not that bad.
I think thats one of the downside of having everybody know your whatabouts online.
Well, thank goodness I have my Blogger! whew!


Currently Playing: I DO by Lisa Loeb

gesmunds
Hindi ako techie na tao, alam yan ng kahit sinong malapit sakin.
Sa unang pagkakataon, nagkaroon ako ng immense yearning para sa isang bagay. Kahit kelan hindi pa ako nagkaganito,, 'love at first sight' kumbaga! eto na talaga un! un tipong maloloka ako kapag hindi ko makukuha to!
SHARE KO LANG..


Naalala ko pa nong college ako, nung nauso ang celfone, Philips Savvy ang brand ng fone ko. pinagkakaguluhan na sya ng mga classmates ko dahil sa nakakaaliw niyang tone at dahil 2-liner na siya. After few months, napalitan naman un ng Nokia 6110, bumili kasi si Dad ng bagong fone kaya pasa-pasa ang paglevel up ng fone naming magkakapatid, so ung Philips ko napunta sa bunso kong kapatid. Tuwang-tuwa ang lahat ng mga nakakakita, lahat gustong humiram, lahat gustong maka-experience ng NOKIA! Lalu pa't ang ganda ng keypad, mas slim, tapos may infrared, at higit sa lahat,, may games tulad ng Snake! haha! Para sa akin wala un, gusto ko lang talaga ng may fone kasi marami akong ka-text dati. Wala akong pakialam sa brand, basta lang matibay. Hindi ko alam na un na pala ung kahuli-hulihang pagkakataon na makakasabay ako sa uso. I think mga bandang 2003 nung nahulog ng ate ko sa baha ung 6110 ko, kaya kailangan nang palitan. Medyo short na kami sa budget kaya hindi na ko nagdemand ng mamahalin. Since then, at kahit pa ngayong nagttrabaho nako, simpleng fone pa rin ang gamit ko. Walang hi-res camera, walang internet, walang memory card, walang mp3. Simpleng pantawag at text lang. Ayun. Masaya na ko dun.

***

Pagdating naman sa mp3 player, nakabili ako nun kasi mura lang naman, P2500.00 lang kaya gora na! nakatagal din siya sakin ng 3 taon. Maingat naman ako sa gamit e,, kung di sira o nawala, hindi ko pinapalitan. Un lang ang naging kaligayahan ko sa gadget, simpleng celfone at mp3 player,, kahit iwan mo ko sa isang tabi ng buong maghapon makekeri ko.

PAGBABAGO...

Sabi nga, kapag tumatanda, maraming nagbabago, sa expectations, sa motivations, sa standards, sa responsibilities, at marami pang iba.


***
I'm glad, isang taon na ako ngayong buwan na to sa kumpanya na to. Isang taon na mula nang nakawala sa masalimuot na sistema nuon na madalas kong maiblog dati. At sa paglipat ko, kasabay kong nakamit ang sweldo na gusto kong matamo mula pa non na hindi maibigay ng dati kong kumpanya. Lumevel up rin naman ang tingin ko sa sarili ko at masasabi kong kuntento na ko ngayon. Cheers to that! :)

***

Kinausap ako ng tatay ko isang araw, siguro mga ilang linggo palang mula nang lumipat ako ng kumpanya.
"Tulong-tulungan na muna tayo sa bahay ha. Alam mo naman un diba?"
- Opo, alam na alam ko pu yon.
Binigyan niya lang naman ako ng ilang mga finacial responsibilities sa bahay. Maluwag sa sakin un., walang problema. And since single pa naman ako, why not??
Bukod sa binibigay ko sa bahay, lumaki rin ang gastos ko sa nirerentahan kong bahay malapit sa opisina.


Sabi nga, "With great power comes great responsibility." tanggap ko yon. Ganun talaga, hindi na kasi ako bata. Pero keri lang!


***
Isang araw, nagkausap kami ni Joy (roommate)..


Me:
"Uy, anu yan.. Wow, bagong celfone!"
Joy: "
Oo, bumili na ko ng bago, para naman masabi na may nangyayare sa sweldo ko kahit papano.. ung tipong may nakikita ako na naging bunga ng trabaho ko..."

Uu nga naman,, bakit parang ngayon ko lang naisip un.


Masaya na kasi ako na nakakabili ako ng mga gamit na kailangan ko gaya ng damit at sapatos.., pati na rin ang kumain ng masasarap na pagkain lalo na't pagod ako, at nakakapasyal sa mga beach kahit ilang beses ku gusto.. un lang naman kasi kaligayahan ko talaga.
Hindi ako materialistic, pero kagaya ni Joy,, parang naghahangad ako ngayon ng "something" para sa sarili ko. Ung may makikita ang mga tao sa paligid ko na may bitbit akong bagay na pinaghirapan ko.
Pwera yabang.


***
E di ayun na nga.
Ang haba pa ng justifications ko! hahaha!
well,, i just want to have this new ipod touch!
hopefully makuha ko na siya next month,, or at least before the year ends... haayy!

ang mahirap kasi e ung kukuhanan ko,, ishi-ship pa kasi and all..
still crossing my fingers!

marami na kong plano gawin kasama siya,, gusto ko siyang isama sa marami kong mga lakad!
naeexcite na ko! ^_^


Currently Playing:
Otherwise by Imago
Taya by Up Dharma Down
Comfort in Your Strangeness by Cynthia Alexander
gesmunds
kanina, inayos ko ang mga picture ko sa friendster.. maya-maya nabuklat ko ang friendster blog ko. namiss ko naman bigla.. binasa ko ulit,, at may part sa akin na hindi ako makapaniwala.. akalain ko bang malampasan ko lahat ng mga nangyare sakin non.. kung ampalaya ako ngayon,, 3x pa ako dati! ganunpaman, nakakatuwa ring basahin at balikan, mas naappreciate ko kasi kung anu ang meron ako ngayon... :)

may irepost lang ako,, sa lahat ng nabasa ko,, dito ako natawa.. baliw lang talaga! sinulat ko to nung malapit na kaming ma-evict sa bahay naming mahal.

how to deal..

Posted on December 11, 2006

Yes, I understand now that
whatever life brings, there is a purpose which only happen to be unrealized yet
but it will eventually follows. I always say to myself that anywhere the wind
blows, it doesn’t matter.. I can get through. I know I can. Guess im in the
so-called “process” of moving on,, punyeta! whatever that means!

It seems that my life is in chaos. The emptiness I feel is caused by several problems settling in my way that turned my direction in a different path. Trying to focus and yet wanting
to lose control. Thinking for a solution but hopelessness and sadness gets in the way. Faint. A month or two from now things will be all different and hard for me but still I haven’t got any plan or even options for myself. Still in the state of shock? Yeah, maybe a couple of weeks now.. ugh! I allow myself to. Wail.

How to deal with changes by really trying…

As much as possible I try to avoid being senti,, I had enough especially during my insomniac hours! Im losing my appetite and whats keeping me alive and kicking are coffee and cigarettes. Sometimes I want to shout out loud, to smash things, to throw everything out of the door and watch fragile things broke into pieces! Arghh! I just imagine myself doing those but never got the courage to do so! (takot ko nalang sa daddy ko!! Hehe!)

TV got into my nerves,, I cant leave the remote alone. Work and work in the office,, chat and chat and laugh and laugh, I really need it I guess, otherwise insanity may come along. Thanks for the friends who are still around and even more challenged to handle such senselessness (the band-aid-brigade as I call it).

My current theme song: hand in my pocket – “Im lost but im hopeful.. Im free but im focused.. im green but im wise.. im sad but im laughing.. yeah! So what it all comes down to, is there anything gonna be fine, fine, fine? Coz I have one hand in my pocket and the other one is giving a peace sign!”


Im thankful I was able to overcome those.. But things are more different now, more difficult, I can tell. but as the saying goes: "This too shall pass" - I believe that!

Currently Playing: Hand in my Pocket by Alanis Morissette
gesmunds
"I wonder what she would say to me right now if she could see me and see how I've been living and I wonder if she knows most days I fall short of being the person she wanted me to be... You know my life is pretty good, it is. But I was just searching for something to make it great just something to make it matter, so, I don't know..." - Peyton Sawyer, One Tree Hill


Today is my Mom's 11th death anniversary.
Usually nagpopost ako ng tungkol sa kanya. kung kumusta na ko sa mga taon na nawala siya, kung sino ako ngayon dahil sa kanya, at kung ganu ko siya namimiss.
Pero di ko siya magawa dahil punong puno ang isip ko ngayon ng mga halu-halong bagay.

Hindi ko maintindihan, dati okay naman ako.. para sa 11 years, natanggap ko na wala na siya..

okay lang naman na maaga akong naging independent.. na naging self learner... macgyver pa nga ang tawag sakin ng friends ko kasi kahit mga imposibleng bagay nagagawa ko katulad ng pag-akyat sa likod bahay at pag-unlock ng mga pinto.

okay lang na wala akong debut party nung 18yo ako kasi wala na siya para mag-asikaso, di gaya ng sa ate ko na super engrande. sabi ko okay lang na sa beach nalang ako nagdebut kasama mga friends ko, pero deep inside, gusto ko rin ng mga 18 roses at party-party.

okay lang na hindi ko natutunan kung anu ang ibig sabihin ng graceful at sweet sa pagiging isang babae, ung daddy ko kasi masyadong matigas, ni hindi nga kami niyayakap nun e., hindi rin marunong magsabi ng kind words.. barkada ko pa puro lalaki, so kumusta naman ako??!

Lagi kong naiisip na okay lang ako, na naka-move on na ko since nawala siya..
Pero ngayon bakit andami dami kong tanong...

Mommy..
dati nung bata pa ko masaya na ko pag pinaghahati-hati mo saming magkakapatid ang isang balot ng m&m at kisses, bakit po ngayon hindi ako makuntento kahit andami dami ko nang kayang bilhin?

dati ang saya-saya nating buong mag-anak na nagsisimba twing linggo,, bakit po ngayon parang ang layo-layo ko na kay lord?

dati sabi nio sakin may tamang oras ang paglalaro. sa umaga hanggang 8-10 lang ako dapat nasa labas kasi masyado nang mainit, sa hapon naman 4-6 lang dapat kasi masama na maglaro sa gabi. sa ngayon po, kelan ko po ba masasabi kung dapat na kong tumigil o pwede pa kong magpatuloy?

lumaki ako na masayahin at alam nio po na dahil yun sa marami kong kaibigan. pero ngayon na marami nang nagbabago at marami nang umaalis, unti-unti kong naramdaman ang sakit dahil sa pagkawala nila.. bakit po parang nahihirapan na ulit akong magmahal?

bakit po natutunan ko na hindi umaasa sa iba pero nakakaramdam ako ng inggit sa iba na hindi kaya mabuhay nang walang ibang tao sa buhay nila?

bakit po hindi ako natutong maging sweet? para tuloy lagi kong ipinipilit ng sarili ko sa iba?

maliban po sa mga recipe na naituro nio sakin,, anu po bang recipe ng happiness? sana naishare nio sakin yan kasi dati parang ang saya-saya ng buhay nio.

Look at the brighter side of everything ika nga... Pero mula pa noon, un na ang mind-setting ko kaya masasabi ko na okay lang ako.. lagi akong nakangiti, masaya. pero may mga panahon na hindi ko alam kung totoo pa ang mga ngiting un. Minsan hindi sapat ang 'looking at the bright side of everything'. Andaming nawala sakin nung kinuha siya ni lord. andami kong gusto malaman na hindi kayang ibigay ng ibang tao, siya lang, kaso wala na siyang pagkakataon, ganun din ako. Marami pa pala akong dapat natutunan, sana mas nakilala ko pa siya., pero alam ko sa pagkakataong ito wala naman akong dapat sisihin. Life goes on pa rin ang drama ko at magiging paulit ulit nalang ito.

Ang daming nagsasabi na sobrang kamukha ko daw kayo lalo na nung dalaga pa kayo. :)
I miss you 'My! un lang naman ang gusto kong sabihin. Kahit short lang naging pagsasama natin, nakatatak na un sa isip ko, at kahit 11 years na ang nakalipas, hinding hindi ko pa rin nalilimutan ang bawat sandaling un.

I love you 'My! Hanggang sa muli nating pagkikita! :)


Currently Playing: Time in a Bottle by Jim Croce, Dare You To Move by Switchfoot,
gesmunds
"Sometimes things hit you in the most unexpected ways"

Paggising pa lang sa umaga mabigat na pakiramdam ko. Alam ko kasing merong mangyayaring ayoko sa araw nato. Ideya pa lang nakakabad trip na, dagdagan pa isang text message mula sa taong yon na mababago ang schedule ng pagkikita nio. ansaya diba? sira ang plano ko para sa buong araw.. minsan na nga lang maglleave- napurnada pa! good morning to me!

Should be Schedule:
* 9 am - meet my former HR head, punta sa SSS para mag-ayos ng mga dokumentong kelangan ayusin
* 12 pm - lunch
* 1 pm - mall
* 3 pm - go to my dentist
* 4:30 pm - go to a doctor - check up
* 6pm - home sweet home!

Instead Schedule:
* 9 am - lunch
* 11 am - lumabas ng bahay - hindi alam kung san pupunta.

Sana pumasok nalang ako, at least may masayang kausap sa opisina. Pero kelangan kong samantalahin ang once-in-a-blue-moon-leave ko.
Dapat rin nanahimik na lang ako sa boarding house,, pero grabeng nakakabato ang presensya ng tv na walang cable at ng kamang nanghihikayat na matulog.

Sumakay ako ng jeep mula muntinlupa, hindi ko alam kung san pupunta.. matapos ang halos kalahating oras na byahe nakarating ako ng binan, pinababa na ko ng driver. sumakay ulit ako ng jeep. tulala mode. ewan ko, gusto ko lang bumyahe, mawala, mapagod, lumayo. ang dami daming laman ng utak ko kahit labas-pasok lang naman ang mga ito..

* ayokong makita ang dati kong hr head at mag-ayos ng mga inaamag na mga files sa sss. hindi ko na trabaho un! na-turn over ko na sa kanya, bakit ako pa rin hinahanap nio?? isa pa, ayoko nang balikan ang mga bagay na tapos na sa akin.
* Wala na kong pera - ang haba ng August, ayaw pa matapos! ggrrr...
* gusto kong manood ng senate investigation ng pnp - di ko magawa, waalng cable!
* namimiss ko na ung dalawang close friends ko! ung isa serious sa pag-aaral, ung isa naman serious na sa girlfriend. wala na kong kakulitan, wala na kong kasabay kumain ng dinner, wala na kong kahagikhikan, wala na kong kausap ng malaliman. i must admit, namimiss ko na sila., nakakamiss din pala sila! wahehehe...
* love life ko - major major wala nang nagiging progress! TSE!!! :)
* at marami pang iba.

* 1pm - napunta ako sa cabuyao,, sa isang monastery doon.. madalas ako dun dati nung taga roon pa ko. Poor Claire Monastery. pag gusto kong ipahinga ang isip ko, dun ako napunta,, 3 years na since narelocate ako, kaya ngayon lang ako nakabalik dun. nagulat ako sa sarili ko, hindi ko pinlano, dun nalang ako dinala ng jeep. sarap talagang kausap ni Lord,, parang nagiging okay ang lahat. thank you po. :)

* 2:45 pm nakarating na ko agad sa sss office. dumating ung dati kong mam 3:10, not bad. sa lahat ng nangyare,, ayos ang kinalabasan ng meeting. mahabang proseso pero ang maganda nasimulan na. yeah!

* 6 pm - check up- buti nahabol ko pa ung isang doctor.. kaso wala na ung dentist ko.

andaming nangyare sa buong maghapon,, napagod ako kakabyahe,, amoy usok na ko!
minsan magugulat kana lang sa pwedeng mangyare kahit na alam mo na ang dapat iexpect. masaya din pala makareceive ng mga little surprises mula kay lord. parang sinasabi niya na: "my dear, dont under estimate me"

just when i thought that today is gonna be an undesirable day,, but it turned out to be a meaningful one!
Hanggang sa susunod na trip ride!

Currently Playing: You Already Know by Train
gesmunds

I got mad and I laughed at the same time while I was watchin the SWAT Team do their struggled strategies in the Grand Stand. I am quite disappointed to what had transpired.. Mr. Mendoza still died. The whole world was watchin, might be laughing as well.

On the other side,, Ms. Venus made our today though. She somehow uplifted the spirit of the Filipinos all over the world.

Such a roller coaster ride feeling. I'm glad to read this wall post that says exactly how I feel:
"I'm still proud to be a Filipino... I will still enjoy adobo and will still be resilient in the midst of adversaries... With shame and fame, I can still wear a proud Filipino smile! :)"
- apir Melvin A.!

Currently Playing: You Can't Always Get What You Want by Glee Cast
gesmunds
Living in this world full of expectations is never easy.
Its a tragic battle within yourself in living the right way or th
e other.
Most of us were taught as we grew up to be good persons - I for one.
I was raised to be responsible in every aspects of life.

But I also believe that learning from experience is truly has a lot to offer. Circumstances are bringing you to such experience and it requires good decisions. But what if you're in a middle of doing the good and bad? And it is when you hear the world is telling you to take the risk of jumping into a cliff that you know that will bring you to danger.
Most people will say, "How would you know if you won't try it?"
And when you did, comforting voices fill in your ears saying, "Its okay, its normal, you did the right thing." yet deep inside of you its really not.
Suddenly you're drowning in confusions and disturbance.

Its hard.
Like for instance, when you realize that what you needed and wanted in this world is to love and be loved. But what you did was a terrible thing and you messed up,, pushing what you really wanted and needed far far away. And on that moment, you realize that what you thought right was in fact a big fat mistake.


"You'll never know the right way til you're lost" - Unknown

What a crap!





Currently Playing: I Caught Myself by Paramore and Loser by Beck
gesmunds

yes I will!
wait, anu kayang magawa??!
gesmunds
I would like to share to you about a friend.. My room mate.Though we have a lot of differences,, our perceptions and opinions still meet in some point of life.
Last night,, while we're having our one-on-one drinking session..
We talked about our journals and whats written on it. She only started writing on it for only about 2 weeks,, she told me she got it from me.
She showed me her scribblings of whatever is on her mind day by day. I can tell she's good. I told her to start blogging but she said its really not her thing.
I was surprise to read her own "guidelines" or let me say "Guidelines for Survival"?? haha! I
have my own version but its in my other journal. Let me just share hers:

* Focus on what you have.
* Don't compare yourself to others.
* Its just money,, you cant bring it to your grave.
* You have your family and loved ones.
* You'll have your own turn.
* 2012 Vision - Live like you're dying! (i told her about it, hehe!)
* God is the one who scheduling things. Just be patient.

* Be positive.

She told me that everytime that she's confused about something, she's reading her guidelines over and over. I wanna read this whenever i will feel dissatisfied. What I like the most is the 5th, "you'll have your own turn!" - yeah, i believe that!

I admit,, im really learning from her even though i have a lot of complains about her (household chores, love problems, etc.).
Despite the differences,, I'm really glad i have her as my room mate and ka-nomo!
Last night was one of our best conversations - Winner!


Currently Playing: Because I Got High by Afroman

gesmunds
"You don't have to be a beer drinker to play darts, but it helps." ~Author Unknown

I'm not an alcoholic.
Maybe im getting there.
Im trying to be happy - I am.
But I heard happiness is just a state of mind-
guess its right.

I wanna drink
I wanna talk
I wanna be heard
I wanna be understood
I wanna sleep
I wanna forget

This will only take for a while,,
till I'm able to figure out what i'm gonna do with my life..


Currently Playing: Need You Now by Lady Antebellum

gesmunds
I wanna go to Sagada - kahit ako lang mag-isa ! =) Sana kayanin ko!

gusto ko lang makakita ng seabed of clouds tulad nito... haayy...



Currently Playing:

Beauty In Walking Away by Marie Digby

light shines off in the distance
A pale flickering glow
How many times do I have to dream that I could be there
The time is here and she won't be waiting for me to find the easy way out
I've lost count of the days that were wasted

There's an answer in the sound of a train
There is wisdom past the bridge on the bay
There's a lifetime through the fog, in the rain
there's a beauty in walking away

I float on the streets that are empty
take the path that the wind only knows
Tonight is the last time that I'll ever be here

There's an answer in the sound of a train
there is wisdom past the bridge on the bay
There's a lifetime through the fog, in the rain
there's a beauty in walking away

It's never quite simple, it's never that safe
it never seems perfect until it's too late
It's never the right time to find a new way

There's an answer in the sound of a train
there is wisdom past the bridge on the bay
There's a lifetime through the fog, in the rain
there's a beauty in walking away

gesmunds
"Memories are wonderful things if you don't deal with the past." - Celine, Before SunsetI have enough of the past...


Yoko na balikan..

Bawat maling nagawa o nasabi...
Bawat bagay na dapat sinabi pero di nagawa...
Bawat maling pagkakataon...
Bawat masasayang oras at puno ng pag-asa...
Bawat pinangakong hindi naman natupad...
Bawat magagandang bagay na naglaho na
lang nang hindi namamalayan...

Lahat yan nakalipas na - at hindi na babalik pa.
dapat naman na talikuran na...

Kelangan ko nang magsimula ulit at gumawa ng mga bagong mali,
bagong masasayang oras, bagong pag-asa at bagong pangako...

Currently Playing:
Cannonball by Damien Rice

gesmunds
Mula umaga hanggang gabi, wala akong ginawa kundi lumakad at bumyahe. kakaloka! Kinailangan ko kasing asikasuhin ang mga reports ng company namin sa ibat ibang government agencies. nakapanood pa tuloy ako ng SONA sa loob ng BIR office.. pero nakakainis ang mga reaction ng mga tao dun.. puro duda ang laman ng mukha nila habang nakikinig ng SONA ni Pnoy.

Ngayong gabi,, hindi pa rin ako napagod,, imbis na umuwe,, mas pinili ko munang pumunta sa isang mall.,,wala kasing magawa sa bahay. Napadaan ako sa Tom's World,, parang masaya kasi ang sounds sa loob kaya pinasok ko! Hindi kasi ako mahilig pumunta sa ganun kasi siguro hindi din ako sinanay ng mga magulang ko.

Nanood lang ako sa mga naglalaro, naaliw naman ako! :)

Sumubok ako ng dalawang mga laro.. natatawa lang ako sa sarili ko, hindi makapaniwala sa ginagawa ko..
Hanggang sa nakita ko ang Betty's Bling (Piso Machine) na pinaglalaruan ng isang babae.. mukhang madali lang, mag iipon ka lang ng maraming tickets, tapos may redeemable na mga prizes :)) interesante,, naman.. kaya imbes na mapunta sa wala ang pera ko, aun nalang ang pinagkaabalahan ko, baka maganda pa ma-claim ko na prize.,, pasalubong ko na rin sa mga pamangkin ko!

I got 106 tickets within 20 minutes,, not bad! surely i'll be back for more.
Im in my poignant mood again but i have nothing and no one to blame for this time.
thanks to a place like tom's world,, how consoling..

Currently Playing:
Somebody by Bonnie McKee
gesmunds
for me it means,,'sakit muna bago magBoracay!' grrr.. damn dysmenorrhea!

para naman sa mga officemates ko, lalo na sa creatives,, it means 'mag dusa ka muna sa trabaho bago ka magbora!' hehehe!eto.., share ko sa inyo ung itinerary namin sa Bora.. buti nalang super organize ni boss Carlo! Astig! ;) pinost ko narin to para (maliban sa pang-iinggit) makatulong sa mga gusto din pumunta dun... ;-)

Grabe,, I cant hide my excitement na,, nawwirdohan na rin mga kasama ko dito sa opisina sa sobrang nakangiti lang ako palagi! E, matagal-tagal din naman kasi namin to hinintay! Weeeh!

DAY 1, June 24:

4:00 am: call time

make sure you brought your own breakfast to go

5:00 am: arrival at Manila Domestic Passenger Terminal

6:10 am: departure

7:30 am: arrival at Caticlan Airport

20-minute boat ride to Boracay

Check in at the hotel

Buy Fresh Seafood at D’Talipapa, then lunch at Angel Wish Dish (beside Plato ‘d Boracay)

Relax and enjoy La Carmela Resort

Explore white beach Station 2: shop for bottled water, snacks, etc., get henna tattoo, swim, look for snorkeling package for tom morning

Team Building Activities/Games

Dinner at Smoke’s (D’Mall at the back of Andok’s)

Reggae trip at Bombom’s (Station 2, near D’Mall)

Back to La Carmela for a good night sleep


DAY 2, June 25:

6:00 am: Jog along the White Beach or along the main road.

8:00 am Breakfast at the hotel

9:00 am Go island hopping and snorkeling: Puka Beach, Crocodile Island, Crystal Cove

Lunch at the island

Swimming/Stroll/Shop in Station 1 and in D’Mall

Back to La Carmela for talkies

Rest/Lounge/ food hunting- Jonah’s Milkshake or try chori burger

Dinner at D’Mall- Mang Inasal (D’Mall, Station 2)

Party at Party Place


DAY 3, June 26:

6:00 am: Swim in resort and jog along the White Beach or along the main road.

8:00 am: Breakfast at the hotel

Drive to Mt. Luho and travel the whole island by renting an ATV. Visit mt. luho park and butterfly garden

Lunchtime at Andok’s

After a long rest it is time for zorb ball at Zorb Park in Yapak or zipline

Buy Pasalubongs and go on shopping.

Dinner at Bamboo Lounge or any buffet resto.

Barhopping during the night (hey jude, juice bar, guillys)

Overnight stay at the hotel.


DAY 4, June 27:

6:00 am: Last swim and stroll in the beach

8:00 am: Preparations and packing up of things for check-out

9:00 am: Last Breakfast at the resort

Make sure you have something to munch while in airport

10:00 am: Check-out and settle bills

10:15 am Off to Caticlan Airport

11:35 am: Departure from Caticlan

12:25 pm: Manila Arrival

Pano, kkwentuhan ko nalang kayo pagbalik ko!
wish me luck! ^_~

Currently Playing: Sunburn by Sandwich, Hold Tight by Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich, Bakasyon by Peryodiko